DİĞER YÖNLERİYLE BOLVADİN   

    Anadolu’nun tarihi en eski şehirlerinden birisi olan; kültürüne, gelenek-görenek ve âdetlerine bağlı kalabilmiş tek ilçe neresi,  diye sorulsa, rahatlıkla “Bolvadin” diyebiliriz. Bolvadin’de yaşayan halkımız, birkaç göbekten birbirine bağlı; yabancı kültürlerden fazla etkilenmemiş;  dinine  bağlı; vatanını  milletini seven; devamlı hakkına  rıza gösteren bir toplumdur.
    Geçen gün, bilgisayardaki internet siteme, istekler doğrultusunda biraz daha fotoğraf  eklemek için yola çıktım. Şehrimize girişin her iki tarafından ve değişik yerlerden fotoğraflar çektim. Şehre giriş görüntülerimiz çok güzel; yollar düzenli yapılmış, yeşillendirilmiş, kenar taşları boyanmış,  güzel bir  görünüm  kazanmış. Şehir merkezinin de  fotoğraflarını  çektim. Bunları bilgisayara attığımda, şehir merkezindeki, yani çarşı ortasındaki  bina görüntülerinin kırk  yıldan daha önceki görüntüler olduğunu farkedince çok üzüldüm.
      Atalarımız  "Ev  de bizim  gov da bizim." demişler. Çuvaldızı hep ele batırırız.. Biraz da  iğneyi  kendimize batıralım.
       İnsanın kendi memleketi gibisi yok. İyi veya kötü yönleriyle  herkes,  kendi doğup büyüdüğü yeri sever. Hep iyi yönlerini ele alır. Olumsuz yönlerini de dile getirmek, bence bir erdemliliktir. Hep birlikte ilçemizi  nasıl geliştirebiliriz, bunun çarelerini aramız gerekir.
    Bolvadinli olarak pek iyiyiz,  iyi de;  aşağıdaki maddelere uysak, daha iyi olacağız.
          1)  Bir yabancı Bolvadin'e geldiğinde, çarşı arıyor, bulamıyor. Çağı yakalayamıyoruz.  Dükkanlarımız, mağazalarımız modernliğe kavuşamadı..
         2) Yabancılara karşı biraz daha sıcak davranmalıyız . Bilhassa, esnafımızın en büyük gelir kaynağı olan yüksek okul öğrencilerine biraz daha yakınlık göstermeli, her konuda yardımcı olmalıyız.
          3) Çoğumuz asık suratlı, yüzümüz gülmüyor. İnsanlara gülümsemek bir sadakadır
          4) Çalışanımız az. Evde bir kişi çalışıyor, sekiz  kişi yiyor.
          5) Herkes birbirinin akrabası olduğundan,  birbirini tanıdığından, dedikodumuz, govumuz  pek çok.
           6)  En çok boşanmanın yaşandığı ilçeyiz. Çoğunluğu oğlan ve kızdan değil, anne ve babaların kaprisinden kaynaklanıyor. Doğruluk derecesi ne, bilmiyorum ama; Ocak ayından bu yana, yetmiş evlenme olmuş; buna karşılık  elli iki boşanma gerçekleşmiş.
             7)  İsraf diz boyu..."El ne der?" düşüncesinde dolayı,düğünlerimiz büyük masraf ve eziyetlerle  yapılıyor.  Çevremize, eşimize dostumuza  yedirip içirmek güzel bir şey. Fakat, bunun yanı sıra fuzûli masraflarımız da pek çok. Küçük bir örnek: Bir düğün konvoyuna en az, otuz- kırk araba katılıyor. Bazı il ve ilçe belediyeleri, beş arabalık konvoydan fazlasını yasaklamış. İyi de etmiş.
    Kimse gücenip darılmasın, bunlar bizim gerçeklerimiz. El ele verip şehrimizi geliştirmeye, daha da güzelleştirmeye çalışmak, hepimizin birer görevi olmalıdır.

N. Sait EKİCİ